Góry - Brenna.org.pl
Ta strona używa ciasteczek (cookies), dzięki którym nasz serwis może działać lepiej. Dowiedz się więcej lub Ukryj komunikat
Facebook
Góry

Gmina Brenna po³o¿ona jest w rozleg³ej dolinie Brennicy, która przebiega przez dwie ró¿ni±ce siê od siebie jednostki fizyczno-geograficzne. Powoduje to, ¿e ukszta³towanie czê¶ci pó³nocnej ró¿ni siê znacznie od czê¶ci po³udniowej, st±d du¿e ró¿nice wysoko¶ci wzglêdnej tego terenu. Najni¿szy punkt gminy le¿y na wysoko¶ci 300 m n.p.m. w Górkach Wielkich przy uj¶ciu Brennicy do Wis³y, a najwy¿szy, to szczyt Trzy Kopce o wysoko¶ci 1082 m n.p.m.

............................................................................................................

Najwa¿niejsze szczyty:

- B£ATNIA ( B³otny 917 m n.p.m.) – szczyt górski w grupie Klimczoka w Pa¶mie Wi¶lañskim Beskidu ¦l±skiego.
To niewybitne wypiêtrzenie grzbietu, wznosz±ce siê nad Dolin± Wapienicy, nieca³e 4 km na zachód od Klimczoka, jest zwornikiem dla biegn±cego w kierunku zachodnim ramienia Czupla – £azka – Zebrzydki oraz dla odga³êziaj±cej siê ku pó³nocy Rosochy Przykrej, Wielkiej Polany i Palenicy. Wierzcho³ek, grzbiety w jego rejonie oraz po³udniowe stoki opadaj±ce ku dolinie Chrobaczego Potoku w Brennej pokryte s± ci±giem polan, które do II wojny ¶wiatowej stanowi³y tradycyjny o¶rodek gospodarki pasterskiej. Wiêksz± czê¶æ stoków pokrywaj± lasy mieszane lub bukowe.
Pierwotna nazwa góry lub odpowiedniego odcinka grzbietu, u¿ywana przez miejscow± ludno¶æ, brzmia³a zapewne “B³otny”. W 1571 r. wymieniana by³a w dokumentach niemieckich jako “berg Blatin”, pó¼niej w pismach czeskich jako “Blatny” lub “Blatna”. Na mapach austriackich z pocz±tku wieku szczyt figuruje jako “Blatny”. Po I wojnie ¶wiatowej ustali³a siê na d³ugo nazwa “B³atnia”, gwarowo “B³atnio”.Obecnie powraca siê z regu³y do starej nazwy szczytu: “B³otny”.

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o: Wikipedia->B³atnia, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

............................................................................................................

- TRZY KOPCE ? szczyt w Beskidzie ¦l±skim o wysoko¶ci 1082 m n.p.m., po³o¿ony ok. 750 m na po³udniowy zachód od Klimczoka. Jest zwornikiem dla odga³êziaj±cego siê tu w kierunku pó³nocno-zachodnim pasemka B³otnego.

Szczyt graniczny miêdzy miastem Bielsko-Bia³a, gmin± Brenna a Szczyrkiem. Nazwa, podobnie jak w przypadku Trzech Kopców Wi¶lañskich, pochodzi od trzech kopców granicznych, jakie ustawiono tu, aby oznaczyæ poszczególne obszary. W tym przypadku kopce oznacza³y granice trzech wsi: Brennej, Wapienicy i Szczyrku, ale jednocze¶nie, od XVII w., granice Ksiêstwa Cieszyñskiego i hrabstwa bielskiego nale¿±cych do Austrii oraz dominium ³odygowieckiego le¿±cego w granicach Polski. Pó¼niej, do 1950 r., zbiega³y siê tu granice powiatów cieszyñskiego, bielskiego i bialskiego.

Na po³udniowym sk³onie szczytu znajduje siê Jaskinia w Trzech Kopcach, kojarzona ze zbójnikami Wojciechem i Mateuszem Klimczokami maj±cymi ponoæ tam kryjówkê. Inna legenda mówi, ¿e istnieje po³±czenie miêdzy t± jaskini± a zamkiem Su³kowskich w Bielsku. Na pó³nocnym stoku odkryto kamienne kopczyki, podobne do tych z Palenicy, jeszcze jednak ich nie przebadano.

W latach trzydziestych XX wieku na samym szczycie Trzech Kopców powsta³o prywatne schronisko turystyczne, zniszczone z koñcem II wojny ¶wiatowej. Jego fundamenty s± jeszcze widoczne tu¿ przy ¿ó³to oznakowanym szlaku turystycznym z Klimczoka na B³otny.

Po po³udniowo-wschodniej stronie góry biegnie czerwony szlak z Siod³a pod Klimczokiem na Prze³êcz Salmopolsk±, za¶ przez stoki po³udniowo-zachodnie ? czerwono znakowany szlak narciarski z Klimczoka przez Trzy Kopce i prze³êcz Karkoszczonkê do Szczyrku.

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o:
Wikipedia, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

............................................................................................................

- KOTARZ (974 m n.p.m.) – nazw± t± okre¶la siê zarówno wyra¼ne wypiêtrzenie w g³ównym grzbiecie Pasma Baraniej Góry w Beskidzie ¦l±skim, najwy¿sze na odcinku miêdzy Prze³êcz± Salmopolsk± a prze³êcz± Karkoszczonka, jak i ca³y boczny grzbiet, który odga³êzia siê w kierunku pó³nocno-zachodnim od owego szczytu i obni¿a, przez koty 918 m n.p.m. i 828 m n.p.m., w wid³y Brennicy i Ho³cyny.
Szczyt Kotarza 974 m n.p.m. wznosi siê nad Szczyrkiem Soliskiem, a jego stoki opadaj±ce ku dolinie ¯ylicy zajête s± przez piêkne, s³oneczne polany z doskona³ym widokiem na masyw Skrzycznego. Zbocza zachodnie wzniesienia, stanowi±ce obszar ¼ródliskowy potoku Ho³cyna – poro¶niête ciemnym bukowo-¶wierkowym lasem – s± kamieniste, pokryte licznymi rumowiskami i rozpadlinami skalnymi.
Na wspomnianym bocznym grzbiecie Kotarza znajduj± siê dwie rozleg³e polany: jedna ci±gnie siê od stoków szczytu Kotarz 918 m n.p.m., druga zajmuje szerokie siod³o miêdzy 918 m n.p.m. i 828 m n.p.m. Polany te stanowi³y w przesz³o¶ci ¿ywy przez kilka wieków o¶rodek sza³a¶nictwa: “sa³asz Kotarz” w Brennej wzmiankowany by³ ju¿ w 1689 r. W latach 70. i 80. XX w. jego tradycje kontynuowa³a du¿a eksperymentalna owczarnia, nale¿±ca do ówczesnego Zak³adu Do¶wiadczalnego Instytutu Zootechniki PAN. W dolnej, zachodniej czê¶ci drugiej z wymienionych polan znajduj± siê zabudowania nale¿±cego do Brennej przysió³ka Kotarz; w ostatnich latach osiedle to rozrasta siê na skutek budowy domków letniskowych, które wkroczy³y ju¿ na sam grzbiet ramienia Kotarza.
Nazwa “Kotarz” jest czêsto spotykan± w polskich Beskidach pami±tk± po dawnych tradycjach pasterskich tego rejonu: oznacza ona miejsce, w którym owce, wypêdzane wiosn± na górskie pastwiska, wydawa³y na ¶wiat m³ode, czyli “koci³y siê”.
Na polanach na Kotarzu znajduj± siê jedne z najliczniejszych w Polsce stanowisk naparstnicy purpurowej.

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o: Wikipedia->Kotarz, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

............................................................................................................

- PRZE£ÊCZ KARKOSZCZONKA (729 m n.p.m.) – g³êboka prze³êcz w g³ównym grzbiecie Beskidu ¦l±skiego, miêdzy Beskidem (860 m n.p.m.) na po³udniu a Trzema Kopcami (1082 m n.p.m.) na pó³nocy. Je¶li pomin±æ Bramê Wilkowick±, jest Karkoszczonka najni¿szym punktem w wododziale Wis³y (Brennicy) i So³y
(¯ylicy) na terenie Beskidu ¦l±skiego. Tym samym jest najni¿szym i najwygodniejszym przej¶ciem miêdzy Szczyrkiem a Brenn±, u¿ywanym zreszt± przez miejscow± ludno¶æ od wielu wieków.
Od strony wschodniej, ze Szczyrku, na prze³êcz wyprowadza droga wiod±ca dolin± potoku Bi³a, natomiast od strony zachodniej, z Brennej Bukowej – droga wiod±ca dolink± ¼ród³owego cieku Brennicy. Obie drogi w wiêkszej czê¶ci s± pokryte asfaltem, jednak przejazd przez prze³êcz jest zamkniêty dla ruchu samochodowego (szlaban po stronie Brennej – droga le¶na, w dyspozycji Administracji Lasów Pañstwowych). Co pewien czas pojawiaj± siê w prasie informacje o zamiarach przebudowy tej drogi i jej otwarcia dla ruchu publicznego – na razie skutecznie przeciwstawiaj± siê temu pomys³owi Lasy Pañstwowe, organizacje ekologiczne i zwyczajny brak ¶rodków.
Pochodzenie nazwy:
Do niedawna prze³êcz nazywano powszechnie “Ska³k±”, co zwi±zane by³o zapewne ze star± nazw± Klimczoka. Obecna nazwa zosta³a przeniesiona z dawnego osiedla pasterskiego na polanach opadaj±cych spod prze³êczy na wschodowi, ku dolinie Bi³ej. Pochodzi od s³owa “karkosze”, oznaczaj±cego w góralskiej gwarze ga³êzie, odr±bane ze ¶ciêtych drzew iglastych.
W¶ród mieszkañców Szczyrku Bi³ej prze³êcz zwana jest te¿ czasem ?Granic±?. Jest to odniesienie do granicznej funkcji grzbietu Beskidu ¦l±skiego, który rozdziela³ w tym miejscu ¯ywiecczyznê, nale¿±c± a¿ do rozbiorów do Królestwa Polskiego (pó¼niej: Galicjê) od Ksiêstwa Cieszyñskiego (czê¶ci Górnego ¦l±ska). Po II wojnie ¶wiatowej bieg³a tym grzbietem granica województw krakowskiego i katowickiego, a tak¿e granica powiatów ¿ywieckiego i cieszyñskiego (co ma miejsce równie¿ obecnie). Wspomniany grzbiet by³ równie¿ przez ponad dziewiêæ wieków granic± dwóch diecezji ko¶cio³a katolickiego w Polsce: krakowskiej i wroc³awskiej. Jednocze¶nie jest naturaln± granic± jêzykow± i etnograficzn± (Brenna: strój górali ¶l±skich, Szczyrk: strój górali ¿ywieckich).

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o: Wikipedia->Prze³êcz Karkoszczonka, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

............................................................................................................

- STARY GROÑ (792 m n.p.m.) – ogólna nazwa do¶æ d³ugiego grzbietu górskiego w Beskidzie ¦l±skim na terenie Brennej. Grzbiet ten odchodzi w kierunku pn.-zach. od kulminacji Grabowej w g³ównym grzbiecie Beskidu ¦l±skiego i rozdziela doliny Le¶nicy i Ho³cyny. Okre¶lany t± nazw± odcinek grzbietu jest prawie po³ogi, choæ w±ski. Liczy on, pomiêdzy stokami Grabowej a wzniesieniem Horzelicy, blisko 3 km d³ugo¶ci.
Pn.-wsch. stoki Starego Gronia, opadaj±ce ku dolinie Ho³cyny, s± strome i prawie w ca³o¶ci zalesione, natomiast bardziej po³ogie zbocza opadaj±ce ku dolinie Le¶nicy, wystawione ku pd.-zach., s± pokryte licznymi polanami siêgaj±cymi a¿ po grzbiet. Roz³o¿y³y siê na nich obecnie przysió³ki Brennej: Grabowa, Pod Stary Groñ, Na T³oczki.
Stary Groñ jest najstarszym w Brennej o¶rodkiem sa³asznictwa: pierwszy sa³asz za³o¿y³ tu w 1 po³owie XVII wieku Gawlas. Wypasy prowadzono na Starym Groniu jeszcze w latach 60. XX wieku, a jednym z ostatnich baców by³ tu 80-letni Józef Herzyk. Obecnie na polanach Starego Gronia niewielkie stadka owiec pojawiaj± siê tylko dora¼nie i nie co roku a wypas nie ma ju¿ nic wspólnego z dawnymi tradycjami pasterskimi.

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o: Wikipedia->Stary Groñ, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

............................................................................................................

- OR£OWA (813 m n.p.m.) – góra w Beskidzie ¦l±skim, w pó³nocnej czê¶ci Pasma Równicy. Or³owa jest rozleg³± gór±, oddzielon± od samej Równicy g³êboko wciêt± prze³êcz± Beskidek (662 m n.p.m.). Ma kszta³t potê¿nego rogalika zwróconego rogami ku po³udniowi. Ramiê wschodnie i ¶rodek owego rogalika le¿± w g³ównym grzbiecie pasma, za¶ ramiê zachodnie, rozszerzaj±ce siê na koñcu, opada ku dolinom Dobki i Suchej Dobki. Kulminacja znajduje siê w ¶rodku owego rogalika, w grzbiecie g³ównym pasma. Wzd³u¿ wewnêtrznego ³uku sierpowatego grzbietu ci±gn± siê widokowe polany z rozrzuconymi zabudowaniami osiedla Or³owa. Dawniej znajdowa³ siê na nich jeden z najwiêkszych ustroñskich sa³aszów.
Z polany szczytowej na Or³owej rozci±ga siê ³adny widok na Równicê oraz Ustroñ i Wis³ê.

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o: Wikipedia->Or³owa, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

............................................................................................................

- ZEBRZYDKA (579 m n.p.m.) – niewielkie wzniesienie w formie kszta³tnego kopca o stromych stokach, ostatni szczyt w pasemku B³atniej (B³otnego) w Pa¶mie Baraniej Góry w pó³nocnej czê¶ci Beskidu ¦l±skiego. Jest charakterystyczn± górk±, dominuj±c± od wschodu nad Górkami Wielkimi.
Ca³kowicie zalesiona. Pod szczytem znajdziemy w kilku miejscach fragmenty typowej dla Beskidów ¿yznej buczyny karpackiej.

¬ród³o:
Wikipedia: wolna encyklopedia, ¼ród³o: Wikipedia->Zebrzydka, licencja: CC-BY-SA 3.0 Deed

Gmina Brenna
DziÅ› jest: 24.04.2024
Imieniny: Bony, Horacji, Jerzego

temp. 2°C
wiatr: 3km/h (NE)
Logo-forum PPPZ
© 2024 UrzÄ…d Gminy Brenna